Boşnakça Yeminli Tercüme

Sizlere bu yazımızda Boşnakçanın ne olduğundan bahsedeceğiz. Ayrıca Boşnakça yeminli tercüme ve Boşnakça noter onaylı tercüme ihtiyaçlarınız için tek yapmanız gereken bizimle iletişime geçmek.

Boşnakça-Hırvatça-Karadağca-Sırpça (BCMS)

Eski adıyla Sırpça-Hırvatça dil, Sırplar, Hırvatlar, Karadağlılar ve Boşnaklar (Bosnalı Müslümanlar) tarafından kullanılan konuşma biçimlerini ifade etmek için kullanılan kolaylık terimi. Sırp-Hırvatça terimi 1824 yılında Alman sözlük yapımcısı ve folklorist Jacob Grimm tarafından icat edilmiştir. (bkz. 21. yüzyılda, dilbilimciler ve filologlar, paylaşılan dili tanımlamak için Boşnakça-Hırvatça-Karadağca-Sırpça (BCMS) daha doğru ve kapsamlı bir etiket olarak benimsemişlerdir.

Tanımlar

Bu konuşma biçimleri genellikle “dil” olarak adlandırılmıştır. Ancak aynı zamanda ayrı diller olarak da görülmektedir. Sırpça, Hırvatça ve son yıllarda ayrıca Boşnakça ve Karadağca. Her iki görüş de tamamen doğru ya da yanlış değildir. “Dil” kavramının birden fazla tanımı vardır ve BCMS’nin durumu, benimsenen tanıma bağlı olacaktır.

Özellikle, standart diller yerel lehçelerden ayırt edilmelidir. Her dilin kendi yerel konuşma biçimleri vardır. Ancak dünyadaki her grup standart bir dil yaratmamıştır. Bir tane yapmak için, birisi yerel lehçelerden hangisinin veya daha fazlasının temel olarak hizmet edeceğini ve hangi kelimelerin ve gramer formlarının doğru kullanımı temsil edeceğini seçmelidir. Standart diller tipik olarak, her zaman olmasa da, yazı sistemlerine sahiptir ve eğitimde, hükümette, yayıncılıkta ve medyada kullanılır. Standart bir dil yetkili bir organ tarafından denetlenebilir veya standartlar okul öğretmenleri, sözlükler ve yayıncılar tarafından belirlenebilir.

Gruplamalar, coğrafya ve din

Güney Slavlar arasında “Sırp” ve “Hırvat” eski kabile isimleridir. “Bosna” ve “Karadağ”, Orta Çağ’da onaylanan coğrafi isimlerdir. Güney Slav bölgelerinin çoğu, 1400’lerden 1800’lere kadar Osmanlı İmparatorluğu altında kaldı. Bu süre zarfında Sırp cemaati Sırp Ortodoks Kilisesi etrafında kristalleşirken, Türk topraklarına ve bitişik Avusturya-Macaristan mülklerine inanan Roma Katolikleri giderek daha fazla “Hırvat” adını kullanmaya başlamıştır. Karadağlılar ayrıca çoğunlukla Sırp Ortodoksluğunu desteklemişlerdir. Hem Karadağlı hem de Sırp isimlerini kullanmışlardır. Kendileri de Müslüman olan Osmanlılar, nüfusu dini topluluklara göre bölüp yönetmiştir. Bu da ulusal kimliklerin güçlenmesine neden olmuştur. Şu anda Bosna-Hersek sakinlerinin çoğu İslam’ı kabul ederken, diğerleri Sırp Ortodoksluğuna veya Roma Katolikliğine bağlı kaldı ve kendilerini “Sırp” veya “Hırvat” olarak tanımlamaya başlamıştır.

Lehçelerle ilgili olarak, bölgenin “ne” anlamına gelen zamirden sonra Kajkavian, Chakavian ve Shtokavian olarak adlandırılan üç ana grubu vardır (sırasıyla kaj, ča ve što veya šta). Ancak üç lehçe de ünlüler, ünsüzler, kelime formları ve kelime dağarcığı bakımından farklılık göstermektedir. Sırbistan, Karadağ ve Bosna-Hersek tamamen Shtokavian’dır. Hırvatistan, deniz kıyısı boyunca Chakavian’ı, başkent Zagreb çevresinde kuzeybatıda Kajkavian’ı ve iç kısımlarda Shtokavian’ı kullanmaktadır.

Telaffuz ve Yazım

Slavlara en eski Hıristiyan misyonerler tarafından MS 860 civarında standartlaştırılmıştı. Onlar da bunun için bir alfabe yaratmışlardır.  Glagolitic, BAZILARI TARAFINDAN bitişik el yazısı Yunanca’ya dayandığı düşünülmekteydi. Harfleri Yunan harflerine çok benzeyen ikinci bir alfabe olan Kiril, 900’lü yıllara dayanmaktadır. Slavlar arasındaki Ortodoks kiliseleri, Kilise Slav kitaplarında Glagolitik ve daha sonra Kiril kullanırken, bazı erken Hırvat Katolikleri yüzyıllar boyunca hem Slav Kilisesi hem de yerel Hırvatça için Glagolitik kullanmaya devam etmiştir.

Standardizasyon

Standardizasyon farklı yollarda gerçekleşti. Sırplar arasında, Vuk Stefanović Karadžić adlı bir adam, 1814’ten 1864’e kadar önceki Sırp ve Kilise Slav karışık yazı stilini düz Sırpça ile değiştirmek ve Kiril alfabesini basitleştirmek için çalıştı. Alfabesinde 30 harf, dilin beş sesli harfine ve 25 ünsüzüne tam olarak karşılık gelir. Rus ve diğer Kiril alfabelerindeki bazı harflerin aksine, tek bir Sırp Kiril harfi hiçbir zaman ünsüz-artı-sesli harf dizisini ifade etmez. Hırvatlar birkaç yüzyıldır her üç lehçede de Latin harfleriyle yazıyorlardı (ama birbirlerinin yayınlarını okuyorlardı). 1830’larda Zagreb’de bir dergi editörü olan Ljudevit Gaj, tüm Hırvatları, coğrafi olarak en yaygın lehçe olan ve bölgedeki diğer halklarla bağlantı kuran Shtokavian’ı yazılı olarak benimsemeye çağırdı. Yüzyılın büyük bölümünde süren tartışmalardan sonra Hırvatlar, Karadžić’in Sırpça sözlüğünü yetkili kaynaklarından biri olarak kullanarak bu öneriyi kabul ettiler, ancak bazı geleneksel kelimeleri ve özellikle Katoliklik ve Batı Avrupa ile ilişkili Latin alfabesini kullanmaya devam ettiler.

19. yüzyıl boyunca Sırplar “Sırp dili” ve Hırvatlar “Hırvat dili” nden bahsetmişlerdir. Ancak yüzyılı daha önce sahip olduklarından çok daha benzer ve karşılıklı olarak anlaşılabilir standart formlarla bitirmişlerdir. Yine de Hırvatlar, yabancı kelimeleri eski veya yeni icat edilmiş Hırvatça olanlarla değiştirmeye çalışarak favori bir kültürel saflık pratiğini sürdürmüşlerdir. Sırp univerzitet ‘üniversitesi’ için, Hırvatça sve ‘all’ ve učilište ‘öğrenme yeri’ni birleştirerek sveučilište vermiştir. Sırbistan, kendi adına, Vuk Karadžić’in yeni standart ve daha basit Kiril harflerini kabul etmiştir. Ancak bir ayrıntıyı değiştirmiştir. Karadžić’in je veya ije yazdığı birçok kelimede, Sırbistan bir kelimenin yazımını belirlemek için kendi telaffuzunu (burada sadece e) kullanılmıştır. Bu nedenle, Hırvatistan, Bosna-Hersek ve Karadağ’da mlijeko “süt” anlamına gelen kelimedir, ancak Sırbistan’da kelime mleko’dur.

Başlıca Boşnakça Yeminli Tercüme Talebinde Bulunulan Evraklar

Pasaport
Vekaletname
Vize evrakları
Sağlık raporu
Eğitim belgeleri
Diploma
Şirket evrakları
Oturum izni
Doğum belgesi gibi belgeler için Boşnakça yeminli tercüme hizmeti talep edilmektedir.

İlginizi çekebilecek diğer yazılarımız için Blog sayfamızı ziyaret edebilirsiniz.